18-02-2017 bevielen wij van onze Zus!
Na 2 dagen ziekenhuis mochten we haar mee naar huis nemen.
Omdat wij niet hele leuke ervaring hadden met de kraamweek van onze eerste waren wij wat gespannen op het begin.
Maar daar was Daphne.

En die heeft van onze kraamweek de mooiste gemaakt. Zo geduldig en luisterend naar wat wij wilden.
Je mag het doen op jouw manier en daar helpt ze je bij op een kundige manier zolang het natuurlijk veilig is voor moeder en kind.
Maar ook voor advies en tips kon ik altijd bij haar terecht. Het stukje nazorg toen de kraamweek al voorbij was vond ik heel erg fijn.

Ook het contact met de oudste en de manier hoe ze hem betrok bij de komst van zijn kleine zusje vond ik ontroerend en bijzonder om te zien.

Ik heb genoten met een lach en veel tranen van alle momenten dat ze bij ons in het gezin was.

Liefs Safiera,Ben,Hidde & Zus

Op 9 maart 2019 was het zover; onze dochter Charlie werd geboren! Eenmaal thuis stond Daphne binnen een paar uur voor de deur. Best een spannend moment; zouden we een klik hebben met onze kraamverzorgster? Binnen een mum van tijd keken we elkaar aan en trokken we de conclusie dat dit wel goed zat. Wat een opluchting. Nu kon de kraamtijd dan echt beginnen!

We leerden elkaar kennen en Daphne stelde veel vragen, alles gericht op wat wij fijn vonden en zonder ook maar iets op te leggen. Zo fijn! Als nieuwbakken ouders was alles nieuw en Daphne heeft ervoor gezorgd dat wij groeiden in onze rol. Dit alles met de nodige humor, daar houden we van!

Daphne is open, eerlijk, vrolijk en ontzettend lief en zorgzaam. Naast de zorg voor Charlie werd er ook heel goed voor ons gezorgd. Haar heerlijke ontbijtjes, lunches en fruitcocktails waren dan ook een feestje!

De tranen vloeiende rijkelijk toen het moment van afscheid kwam maar we waren er klaar voor! En dit allemaal door de fijne tijd met Daphne. Mocht er in de toekomst nog een kraamweek komen dan hopen wij deze weer met Daphne door te brengen. Een betere kraamverzorgster konden wij ons niet wensen!

Liefs,

Joop. Renée & Charlie

Negen jaar geleden was ik zwanger van mijn eerste zoon. Ik schreef mij, zoals dat hoort, in bij een kraambureau. Mijn beeld van een kraamhulp was; iemand van de oude stempel die mij gaat vertellen hoe alles moet. En die een week lang mijn huishouden over ging nemen en die dus in mijn laatjes en kastjes ging rommelen.
Na een zware bevalling was daar onze oudste zoon Kain (9). Na een aantal nachten te hebben moeten verblijven in het ziekenhuis mochten we naar huis. We hadden nog 6 dagen kraamweek over. Daar stonden we dan onervaren met een baby in een maxicosi klaar om naar huis te gaan. We kwamen om 1615uur thuis en om 1700uur ging de voordeur bel. En daar stond ze 'onze' Daphne.

Die avond heeft ze de opstart verzorgt mijn, man de eerste uitleg gegeven over 'hoe maak je een flesje' 'zo maak je een kruik klaar' etc. Ze maakte het bedje in orde, controleerde de lichamelijke gezondheid van onze zoon en mij. En ze overlegde hoe laat ze er de volgende ochtend weer zou zijn. De dagen die volgden waren een warme deken van rust, vertrouwen, een gemoedelijke en relaxte sfeer in huis, maar vooral alles gebeurde zoals wij het wilden. Op de laatste dag nog vol van hormonen was het moment daar om afscheid te nemen van 'onze' Daphne. De kraamweek zat er op en nu moesten we het zelf doen. Die dag heb ik heel veel tranen gelaten, heel veel keer gevraagd 'wil je mij nog een keer uitleggen hoe dit ook alweer ging en dat ook alweer'. Met een notitieschriftje vol aantekeningen van haar namen we afscheid. En zei ze; 'jullie kunnen het ik weet het zeker!'

8 jaar later werd ik zwanger van onze tweede zoon Logan ( 7 maanden). Ik wist meteen als het mogelijk is wil ik heel graag Daphne weer als kraamhulp. Ik wist dat Daphne in de loop der jaren voor een andere werkgever was gaan werken. Ik schreef mij dan ook bewust bij deze nieuwe werkgever in. Met de stille wens dat we misschien Daphne zouden krijgen in de kraamweek.

De dag dat Logan werd geboren mochten wij na een paar uur vanuit het ziekenhuis naar huis. Die avond kwam een collega van Daphne de opstart doen. En of Daphne beschikbaar was voor de rest van de week, dat was nog onduidelijk. We zouden het wel zien. De volgende ochtend was ik boven Logan uit bed halen en de voordeur bel gaat. Mijn oudste zoon en trotse broer deed de deur open. En ik hoorde een bekende stem.... jawel daar was ze 'onze Daphne'. Ze liep direct door naar boven en met drie zoenen en een dikke knuffel feliciteerde ze ons met de geboorte van Logan. Ik wist meteen dit word een heerlijke kraamweek!